-
1 uniemożliw|ić
pf — uniemożliw|iać impf vt książk. uniemożliwić coś komuś to keep a. prevent sb from doing sth- hałas uniemożliwiał zaśnięcie the noise kept a. prevented us from sleeping- choroba ojca uniemożliwiła jej wyjazd za granicę her father’s illness made it impossible for her to go abroad- bieda uniemożliwiła mu zdobycie wykształcenia poverty prevented him from getting an education- zaspy śniegu uniemożliwiały przejazd snowdrifts made the road(s) impassableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uniemożliw|ić
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский